Kujtesa qëndrore është pra vendi ku ekzekutohen të gjitha programet dhe ku vendosen të gjitha të dhënat që përdoren nga këto programe. Instruksionet e një programi duhet të ndodhen në RAM që të mund të ekzekutohen nga procesori. Dihet që të gjitha këto informacione ruhen në formë bit–esh, pasi është më e thjeshtë paraqitja e këtyre informacioneve logjike në diçka fizike siç është hardueri.
Kujtesa qëndrore është e përbërë nga një bashkësi linjash, nga tranzistorë dhe nga kondensatorë. Linjat ndahen në dy grupe: linjat që transportojnë adresat e të dhënave dhe linjat e të dhënave.
Më parë ishte i përhapur një lloj i RAM-it me bërthamë magnetike që ishte zhvilluar në vitet 1949-1952. Kujtesa me bërthamë magnetike ishte më e zakonshmja, deri sa filloi të zhvillohej RAM-i statik dhe dinamik me qarqe të integruara në fund të viteve 60' dhe në fillim të viteve 70'.
Edhe më përpara, kompjuterat përdornin rele, tuba vakumi ose trioda për të ruajtur informacionet. Disa prej atyre kujtesave ishin me qasje të rastit, kurse disa të tjera jo. Llozët (çelësat e ruajtjes apo mbylljes), ishin të ndërtuar nga triodat ose nga transistorët diskretë, të cilët u përdorën për zvogëlimin e përmasave dhe rritjen e shpejtësisë së kujtesës. Para zhvillimit të qarkut të integruar ROM, kujtesa RAM ndërtohej shpesh me dioda gjysmëpërçuese.